تاریخچه پارتیشن اداری
معنای لغوی پارتیشن به معنی دیوار متحرک و نازکی است که برای تقسیم کردن یک اتاق بزرگ به بخش های کوچکتر به کار می رود.
هرمان میلر در سال ۱۹۶۰ یک شرکت تحقیقاتی را بنام خود ثبت کرد که وظیفه داشت تا مشکلات مردم را راجع به نحوه استفاده از مبلمان حل کند. بنابراین این وظیفه را به آقای رابرت پراسپات واگذار کرد. او وظیفه داشت که زندگی مردم را ارتقا داده و بهبود ببخشد. به همین دلیل شروع به تحقیق و پژوهش کرد.
پراسپات در اواخر دهه ۱۹۶۰ به عنوان طراح نزد مردم شناخته شد. بنابراین هرمان از او دعوت کرد که یک سیستم ارتباطی منحصربفردی را ایجاد کند. بیشتر تحقیقات پرسپات در مورد نحوه کارکردن کارکنان در شرکت ها و این که فضای کاری شرکت ها بر کارایی و عملکرد کارکنان تاثیر می گذارد. او با چند تن از کارشناسان مانند رابرت سامند ، محقق در مورد تاثیرات فضاهای مختلف بر سلامت روان، کارل فراست، روان شناس دانشگاه ایالتی میشیگان و جان ایوانز، محقق آرایش و الگو همکاری می کرد.
نتیجه تحقیقات پراسپات نشان می داد که محیط های اداری بخاطر افزایش حجم تبادل اطلاعات تغییرکرده اند. علی رغم کار کارکنان که باید نسبت به کار بیشتر، فضای دفتر را بهبود می بخشیدند، ولی چیدمان دفتر بدون تغییری باقی مانده و دست نخورده بود. کارکنان نیز پشت میزهای اداری به صورت ردیفی می نشستند و حریم خصوصی آن ها نیز رعایت نمی شد. همین باعث می شد تا خلاقیت و ابتکاری در میان نباشد. نتیجه تحقیقات کارکنان نشان می داد که آن ها از نشستن های طولانی پشت میزهای خود رنج می برند. ارتباط با یکدیگر و حفظ حریم خصوصی مهم ترین خواسته کارکنان شرکت ها بود. بنابراین پراسپات و همکاران او در سال ۱۹۶۴ طرح اکشن آفیس ۱ را به مردم و به جامعه اداری معرفی کرد، و بنابراین پارتیشن اداری بوجود آمدند.
در این طرح کارمند می توانست میز خودش را متناسب با شرایط بدنی خود تنظیم کند، این طرح در دفاتر با مساحت های کم مناسب بوده و در شرکت هایی با مساحت های بزرگ اصلا مناسب نبود.
گران بودن و هزینه بالای اجرای آن موجب شد تا فروش چندان زیادی نداشته باشند. به همین دلیل به دنبال طرح جدیدی بودند تا این نوع مشکلات را حل و فصل کند، بنابراین طرح اکشن شماره ۲ را ارائه کرد.
حفظ حریم خصوصی بدون تاثیرگذاری بر نحوه کار کارکنان هدف پراسپات بود. حفظ حریم خصوصی باعث افزایش کارایی کارکنان می شود. اشراف به محیط خارج از محیط کاری دومین خواسته کارکنان بود.
در طرح اکشن ۲، قطعات اداری می توانستند براحتی مونتاژ و دمونتاژ شده و نصب شوند. در این طرح منعطف بود و می توانست در هر فضای کاری به کار برده شود. این طرح چنان موفق بود که سایر تولیدکنندگان سعی کردند که آن را تقلید و کپی برداری کنند.
بنابراین پارتیشن متولد شد و به تدریج پارتیشن های تک جداره و دوجداره تولید شده و موجب زیبایی و افزایش بهره وری کارکنان شدند. پارتیشن ها به مرور زمان باکیفیت شدند و امروزه در با مواد اولیه متفاوتی تولید می شوند.
به تدریج سایر مراکز اداری هم این طرح را شناختند و از آن استفاده کردند تا بتوانند فضاهای کاری با بهره وری بالا را برای کارکنان خود فراهم کنند.
